یحیی
لغتنامه دهخدا
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن محسن بن محفوظبن محمدبن یحیی ، از نسل هادی از امامان زیدیه در یمن بود. به سال 614 هَ . ق . در صعدةقیام کرد و المعتضد باللّه لقب یافت . به سبب نیرومندی از اشراف بنی حمزه کارش رونقی نگرفت تا در سال 636هَ . ق . درگذشت . او از دانشمندان بود و کتاب «المقنع فی اصول الفقه » بدو منسوب است . (از اعلام زرکلی ).