یبست

یبست . [ ی َ ب َ ] (اِ) گیاهی باشد صحرایی شبیه به اسفناج و آن را در آشها کنند و به عربی غملول خوانند. (برهان ) (آنندراج ). برغست :
چنان است کارم تباه و تبست
که نبود مرا نانخورش جز یبست .

فرید احول (از جهانگیری ).