گیوه

گیوه . [ گی وَ ] (اِخ ) صورتی از گیو است ، فرزند گودرز، پهلوان داستانی . نام پادشاه زمین خاوران است و او یکی از مبارزان شاه کیخسروبن سیاوخش بود. (برهان قاطع) (از مؤیدالفضلا) :
فروتر از او گیوه ٔ رزم زن
به هر کار پیروز و لشکرشکن .

فردوسی (از حاشیه ٔ برهان چ معین ).

رجوع به گیو شود.