گیهان نورد
لغتنامه دهخدا
گیهان نورد. [ گ َ / گ ِ ن َ وَ ] (نف مرکب ) گیتی نورد. گردنده ٔ گیتی . که بگرددعالم را. که جهان را درنوردد و طی کند :
آفتابی خسروا تیغ تو تیغ آفتاب
مرکب گیهان نوردت آسمان مستدیر.
|| سیاح . جهانگرد. که سیر و سیاحت عالم کند. || (اِ مرکب ) خورشید.
آفتابی خسروا تیغ تو تیغ آفتاب
مرکب گیهان نوردت آسمان مستدیر.
|| سیاح . جهانگرد. که سیر و سیاحت عالم کند. || (اِ مرکب ) خورشید.