گیهان خدیو
لغت‌نامه دهخدا
گیهان خدیو. [ گ َ / گ ِ خ َ وْ ] (اِخ ) خدیو گیهان . خداوند جهان . ایزد تبارک و تعالی :
به دارنده یزدان گیهان خدیو
که دورم من از راه و فرمان دیو.
همی سر بپیچی به گفتار دیو
ببری دل از راه گیهان خدیو.
چرا سر کشی تو به فرمان دیو
بپیچی سر از راه گیهان خدیو.
تو اندر خدمت وارونه دیوی
کی اندر طاعت گیهان خدیوی .
سپاه و شه از سهم آن نره دیو
بماندند با یاد گیهان خدیو.
بر کار یزدان گیهان خدیو
چه دارد بها کار جادو و دیو.
|| (اِ مرکب ) مجازاً پادشاه بزرگ . فرمانروای اقالیم .
به دارنده یزدان گیهان خدیو
که دورم من از راه و فرمان دیو.
همی سر بپیچی به گفتار دیو
ببری دل از راه گیهان خدیو.
چرا سر کشی تو به فرمان دیو
بپیچی سر از راه گیهان خدیو.
تو اندر خدمت وارونه دیوی
کی اندر طاعت گیهان خدیوی .
سپاه و شه از سهم آن نره دیو
بماندند با یاد گیهان خدیو.
بر کار یزدان گیهان خدیو
چه دارد بها کار جادو و دیو.
|| (اِ مرکب ) مجازاً پادشاه بزرگ . فرمانروای اقالیم .