گیسوبریده
لغتنامه دهخدا
گیسوبریده . [ ب ُ دَ/ دِ ] (ن مف مرکب ) گیس بریده . کنایه از زن بی حیا و در تداول عامه دشنامی است . زن بی حیای هرزه چانه . (از بهارعجم ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) :
پوشیده جامه دختر رز، ته نما ببین
مستوری لباسی گیسوبریده را.
رجوع به گیس بریده شود.
پوشیده جامه دختر رز، ته نما ببین
مستوری لباسی گیسوبریده را.
رجوع به گیس بریده شود.