گیتی خدیو

گیتی خدیو. [ خ َ وْ ] (اِ مرکب ) پادشاه گیتی . (از برهان قاطع، ذیل ماده ٔ خدیو) :
جهاندار محمود گیتی خدیو
که بسته به شمشیر گیتی ز دیو.

فردوسی .

|| وزیر گیتی . || خداوندگار. خداوند روزگار. || بزرگ گیتی و جهان . || یگانه ٔ عصر. (از برهان قاطع، ذیل ماده ٔ خدیو).