گوهرنشان
لغت‌نامه دهخدا
گوهرنشان . [ گ َ / گُو هََ ن ِ ] (نف مرکب ) نشاننده ٔ گوهر و دُرّ. || (ن مف مرکب ) گوهرنشانده . گوهر که در آن به کار رفته باشد. که در او گوهر نشانده باشند :
چنین زیور نغز گوهرنشان
به نوشابه دادند گوهرکشان .
ز طوق زر و تاج گوهرنشان
شد از سرفرازان و گردنکشان .
|| فصیح . بلیغ :
دهان و لبش بود گوهرفشان
سخن گفتنش بود گوهرنشان .
چنین زیور نغز گوهرنشان
به نوشابه دادند گوهرکشان .
ز طوق زر و تاج گوهرنشان
شد از سرفرازان و گردنکشان .
|| فصیح . بلیغ :
دهان و لبش بود گوهرفشان
سخن گفتنش بود گوهرنشان .