گهرمهره
لغتنامه دهخدا
گهرمهره . [ گ ُ هََ م ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) مهره ای از گوهر. || مهره ای که در مغز مار باشد، گویند به دست هرکس افتد دولت او زایل نشود. (بهار عجم ) (آنندراج ) :
بجز خامه ات کآورد در پدید
گهرمهره ٔ مار أرقم که دید.
بجز خامه ات کآورد در پدید
گهرمهره ٔ مار أرقم که دید.