گله گاه
لغتنامه دهخدا
گله گاه . [ گ ِ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) جایی که مردم اجلاف و هرزه چانه درآنجا جمع باشند. (آنندراج ) (بهار عجم ) :
حرفی که دگر نامزد مجلس شاه است
افسانه ٔ آیند و روند گله گاه است .
حرفی که دگر نامزد مجلس شاه است
افسانه ٔ آیند و روند گله گاه است .