گلناری
لغت‌نامه دهخدا
گلناری . [ گ ُ ] (ص نسبی ) هرآنچه برنگ گلناربود. عنابی رنگ . (ناظم الاطباء). سرخ رنگ :
حجله و بزمه ای بزرکاری
حجله عودی و بزمه گلناری .
مرا ز نان جو خویش چهره کاهی به
که از شراب حریفان سفله گلناری .
حجله و بزمه ای بزرکاری
حجله عودی و بزمه گلناری .
مرا ز نان جو خویش چهره کاهی به
که از شراب حریفان سفله گلناری .