گل به چشم افتادن
لغتنامه دهخدا
گل به چشم افتادن . [ گ ُ ب ِ چ َ اُ دَ ] (مص مرکب ) مؤف شدن به مرض گل چشم . (آنندراج ) :
به چشم شبنم این بوستان گل افتاده ست
ز بس گریسته در عرصه ٔچمن بی تو.
ز گریه عاقبت کار گل فتاد بچشم
ز گل گلاب کشیدم ز گل گلاب گرفتم .
و رجوع به گل چشم شود.
به چشم شبنم این بوستان گل افتاده ست
ز بس گریسته در عرصه ٔچمن بی تو.
ز گریه عاقبت کار گل فتاد بچشم
ز گل گلاب کشیدم ز گل گلاب گرفتم .
و رجوع به گل چشم شود.