گسگ
لغتنامه دهخدا
گسگ . [ گ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش صفی آباد شهرستان سبزوار واقع در 8هزارگزی خاور صفی آباد و 7هزارگزی شمال راه شوسه ٔ سلطان آباد به صفی آباد. هوای آن معتدل و دارای 263 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش غلات ، پنبه و زیره است . شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).