گزافه گو
لغتنامه دهخدا
گزافه گو. [ گ ُ / گ ِ /گ َ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) گزافه گوی . گزاف گو. گزاف گوی .بیهوده گو. عبث گو. پرحرف . پرچانه . پرگو :
نوش لب ز آن منش که خوی بود
زن بُد و زن ، گزافه گوی بُوَد.
نوش لب ز آن منش که خوی بود
زن بُد و زن ، گزافه گوی بُوَد.