گرانجانی کردن
لغت‌نامه دهخدا
گرانجانی کردن . [ گ ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سخت جانی نمودن . دیر از جان گذشتن :
پیر چون گشتی گرانجانی مکن
گوسفند پیر قربانی مکن .
|| استقامت ورزیدن . مقاومت کردن . سختگیری کردن :
سعدی نصیحت نشنود ور جان در این ره میرود
صوفی گران جانی ببر ساقی بیار آن جام را.
رجوع به گرانجان شود.
پیر چون گشتی گرانجانی مکن
گوسفند پیر قربانی مکن .
|| استقامت ورزیدن . مقاومت کردن . سختگیری کردن :
سعدی نصیحت نشنود ور جان در این ره میرود
صوفی گران جانی ببر ساقی بیار آن جام را.
رجوع به گرانجان شود.