گت

گت . [ گ ُ ] (فعل ماضی ) مخفف گفت است . قاضی هجیم آملی مازندرانی قصیده ای گفته در آخر آن گوید :
این بدان وزنه که دقیقی گت
تن تنا تن تنا تنا ناؤ .
بندار رازی گفته است :
بشهر ری به منبر بر یکی روج
همی گت واعظک زین هرزه لایی .

(انجمن آرا) (آنندراج ).