گاهان
لغتنامه دهخدا
گاهان . (پسوند) (از: «گاه » به اضافه ٔ «آن » مزید زمان ) گاه ، هنگام ، وقت ، و همواره در ترکیب آید: دیرگاهان ، گرمگاهان ، شامگاهان ، جاشت گاهان :
صبحگاهان سر خونین جگر بگشائید
ژاله ٔ صبحدم از نرگس تر بگشائید.
سحرگاهان که مخمور شبانه
گرفتم باده با چنگ و چغانه .
صبحگاهان سر خونین جگر بگشائید
ژاله ٔ صبحدم از نرگس تر بگشائید.
سحرگاهان که مخمور شبانه
گرفتم باده با چنگ و چغانه .