کوچه ٔ شکر
لغت‌نامه دهخدا
کوچه ٔ شکر. [ چ َ / چ ِ ی ِ ش َ ک َ ] (اِخ ) نام محله ای است بسیار تنگ در اصفهان . (آنندراج ) :
اثری هیچ نباشد ز دهانت که ترا
کوچه ٔ تنگ شکر راه گریز دهن است .
حرف از آن لب چه عجب مختصر آید بیرون
باید از کوچه ٔ تنگ شکر آیدبیرون .
اثری هیچ نباشد ز دهانت که ترا
کوچه ٔ تنگ شکر راه گریز دهن است .
حرف از آن لب چه عجب مختصر آید بیرون
باید از کوچه ٔ تنگ شکر آیدبیرون .