کوتاه اندیش
لغتنامه دهخدا
کوتاه اندیش . [ اَ ] (نف مرکب ) کوته اندیش و آنکه از عاقبت کار نیندیشد و غافل . (ناظم الاطباء). کوته اندیش . (فرهنگ فارسی معین ) :
هنگام جدال خصم کوتاه اندیش
دل بد مکن از شکستن لشکر خویش .
و رجوع به کوته اندیش شود.
هنگام جدال خصم کوتاه اندیش
دل بد مکن از شکستن لشکر خویش .
و رجوع به کوته اندیش شود.