کمرترکش
لغتنامه دهخدا
کمرترکش . [ ک َ م َ ت َ ک َ / ک ِ ] (اِ مرکب ) مثل کمر شمشیر، کمری است که ترکش را به تن بدان آویزند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
خورده ام تیر فلک باده بده تاسرمست
عقده در بند کمرترکش جوزا فکنم .
خورده ام تیر فلک باده بده تاسرمست
عقده در بند کمرترکش جوزا فکنم .