کشتبانلغتنامه دهخداکشتبان . [ ک ِ ] (اِ مرکب ) زارع . (آنندراج ) : نه بهر عبره کردن کشتبان را قسمت غله نه بهر باج خواهی کاربان را رحمت عامل .امیرخسرو دهلوی (از آنندراج ).