کراوات
لغتنامه دهخدا
کراوات . [ کْرا / ک ِ ] (فرانسوی ، اِ) دستمال گردن . (یادداشت مؤلف ). پارچه ٔ سبک و لطیف دو تو کرده که حلقه کنند و بطرزی خاص به دور گردن یا به یقه ٔ پیراهن گره بندند و دو سر آن را فروآویزند از پیش سینه و روی پیراهن :
حال فارغ گشته از هر دغدغه
تنگتر بسته کراوات و یقه .
حال فارغ گشته از هر دغدغه
تنگتر بسته کراوات و یقه .