کدوبن
لغتنامه دهخدا
کدوبن . [ ک َ ب ُ ] (اِ مرکب ) بیخ و ریشه و بته ٔ کدو. (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). یقطین . (یادداشت مؤلف ) :
نشنیده ای که زیر چناری کدوبنی
بررست و بردوید بر او بر بروز بیست .
نشنیده ای که زیر چناری کدوبنی
بررست و بردوید بر او بر بروز بیست .