کتیم
لغتنامه دهخدا
کتیم . [ ک َ ] (ع ص ) مکتوم . پوشیده . پنهان :
خنده ها در گریه پنهان و کتیم
گنج در ویرانه ها جوای کلیم .
بعد از آن گفتش که در جسمم کتیم
ده درم سنگ است یک در یتیم .
خنده ها در گریه پنهان و کتیم
گنج در ویرانه ها جوای کلیم .
بعد از آن گفتش که در جسمم کتیم
ده درم سنگ است یک در یتیم .