کاینات
لغت‌نامه دهخدا
کاینات . [ ی ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کاین . کائنات . بودنی ها. موجودات . (یادداشت مؤلف ) :
ای بخود مشغول گشته چون نبات
چیست نزد تو خبر زین کاینات ؟
بنگر اندر لوح محفوظ ای پسر
خطهاش از کاینات و فاسدات .
جوف فلک تا کنون پر نشد از کاینات
از هنر شهریار پر شد اکنون فلک .
زیرنشین علمت کاینات
ما بتو قائم چو تو قائم بذات .
اول و آخر بوجود و صفات
هست کن و نیست کن کاینات .
کفر از آن خاست که در کاینات
کوکبه ٔ زلف تو تأثیر کرد.
گشاید دری بر دل از واردات
فشاند سر دست بر کاینات .
- سرور کاینات ؛ کنایه از حضرت محمد (ص ) است : در خبر است از سرور کاینات ومفخر موجودات و... محمد مصطفی ... (گلستان ).
- کاینات ِ جو ؛ حوادث که در هوا و زمین پیدا آید چون رعد و برق و تولد فلزات و مانند آنها.
ای بخود مشغول گشته چون نبات
چیست نزد تو خبر زین کاینات ؟
بنگر اندر لوح محفوظ ای پسر
خطهاش از کاینات و فاسدات .
جوف فلک تا کنون پر نشد از کاینات
از هنر شهریار پر شد اکنون فلک .
زیرنشین علمت کاینات
ما بتو قائم چو تو قائم بذات .
اول و آخر بوجود و صفات
هست کن و نیست کن کاینات .
کفر از آن خاست که در کاینات
کوکبه ٔ زلف تو تأثیر کرد.
گشاید دری بر دل از واردات
فشاند سر دست بر کاینات .
- سرور کاینات ؛ کنایه از حضرت محمد (ص ) است : در خبر است از سرور کاینات ومفخر موجودات و... محمد مصطفی ... (گلستان ).
- کاینات ِ جو ؛ حوادث که در هوا و زمین پیدا آید چون رعد و برق و تولد فلزات و مانند آنها.