کاسه شکن
لغتنامه دهخدا
کاسه شکن . [ س َ / س ِ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) بکنایه اطفال که با خود بمیهمانی برند. ج ، کاسه شکنان :
با خویشتن آورده بهر مائده ای بر
کاسه شکنان زله کشان لقمه ربایان .
با خویشتن آورده بهر مائده ای بر
کاسه شکنان زله کشان لقمه ربایان .