چهره نویس
لغتنامه دهخدا
چهره نویس . [ چ ِ رَ / رِ ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه چهره های نوکران را نوشته سررشته ٔ آن در دفتر نگاهدارد. (آنندراج )(بهارعجم ). قیافه نویس . (ناظم الاطباء). آیا کسی بوده است که شمائل و ملامح هر فرد لشکری را می نوشته ؟ (یادداشت مؤلف ) :
داری پی شان ز طالع مهر
صد چهره نویس چون منوچهر.
صورت نویس . صورت بردار. آنکه سیاهه ٔ نام لشکر تهیه کند. که صورت سپاهیان بردارد. رجوع به چهره نویسی شود.
داری پی شان ز طالع مهر
صد چهره نویس چون منوچهر.
صورت نویس . صورت بردار. آنکه سیاهه ٔ نام لشکر تهیه کند. که صورت سپاهیان بردارد. رجوع به چهره نویسی شود.