چله بستن
لغتنامه دهخدا
چله بستن . [ چ ِل ْ ل َ / ل ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) زه بستن . چله برکمان بستن . کمان را چله و زه کردن . زه بستن کمان را :
کمانگر به نیروی فیض الست
تواند بقوس قزح چله بست .
زآسمان نتوان طرفی از فغان بستن
به زور چله نشاید به این کمان بستن .
رجوع به چله شود.
کمانگر به نیروی فیض الست
تواند بقوس قزح چله بست .
زآسمان نتوان طرفی از فغان بستن
به زور چله نشاید به این کمان بستن .
رجوع به چله شود.