چشمه ٔ هور

چشمه ٔ هور. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آفتاب . (ناظم الاطباء). کنایه از خورشید و نور آن . چشمه ٔ نور :
نور گیتی فروز و چشمه ٔ هور
زشت باشد به چشم موشک کور.

سعدی (گلستان ).