چشمه ٔ نور

چشمه ٔ نور.[ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید و آفتاب . چشمه ٔ نوربخش ، کنایه از روشنایی خورشید. کنایه از خور و مهر و آفتاب :
چشمه ٔ نور منا خاک چه مأواگه تست
که فدای سر خاک تو پدر باد پدر.

خاقانی .

رجوع به چشمه ٔ نوربخش شود.