چشم بینالغتنامه دهخداچشم بینا. [ چ َ / چ ِ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چشم روشن و بیننده . (آنندراج ) : فکر کن شکر بگو بین که کف خاکی راچشم بینا دل دانا و زبان گویا داد.(از آنندراج )