چشم برهم نهادن
لغت‌نامه دهخدا
چشم برهم نهادن . [ چ َ / چ ِ ب َ هََ ن ِ / ن َ دَ ](مص مرکب ) نگاه کردن . بچیزی یا کسی ننگریستن . چشم از دیدار کسی یا چیزی فروبستن . چشم بستن :
رقیب انگشت میخاید که سعدی چشم بر هم نه
مترس ای باغبان از گل که می بینم نمی چینم .
دلم صد بار میگوید که چشم از فتنه برهم نه
دگر ره دیده میافتد بر آن بالای فتانش .
رجوع به چشم بستن شود. || بمجاز، چیزی را ندیده گرفتن . صرفنظر کردن .
رقیب انگشت میخاید که سعدی چشم بر هم نه
مترس ای باغبان از گل که می بینم نمی چینم .
دلم صد بار میگوید که چشم از فتنه برهم نه
دگر ره دیده میافتد بر آن بالای فتانش .
رجوع به چشم بستن شود. || بمجاز، چیزی را ندیده گرفتن . صرفنظر کردن .