چالش کنان
لغت‌نامه دهخدا
چالش کنان . [ ل ِ ک ُ ](نف مرکب ، ق مرکب ) رزم کنان . نبردکنان ، هماوردجویان .در جنگ مبارزخواهان و رجزخوانی کنان در میدان نبرد جولان کنان و بداشتن زور و نیرو تظاهرکنان :
عنان بر شه افکند چالش کنان
به صد خاریش بخت نالش کنان .
درآمد به ناورد چالش کنان
بخون مخالف سگالش کنان .
عنان بر شه افکند چالش کنان
به صد خاریش بخت نالش کنان .
درآمد به ناورد چالش کنان
بخون مخالف سگالش کنان .