چاره برانداختن
لغتنامه دهخدا
چاره برانداختن . [ رَ / رِ ب َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) چاره پیداکردن . (آنندراج ). چاره جستن :
یکی چاره باید برانداختن
به تزویر مردم خوری ساختن .
|| تدبیر نمودن . (آنندراج ).
یکی چاره باید برانداختن
به تزویر مردم خوری ساختن .
|| تدبیر نمودن . (آنندراج ).