چار و چدر
لغتنامه دهخدا
چار و چدر. [ رُ چ َ دَ ] (اِ مرکب ، اتباع ) تدبیر. (برهان ) (آنندراج ). چاره . (برهان ) (آنندراج ) :
او چار به کارمن چو درکرد
چاروچدر از کسی نخواهم .
|| علاج . (برهان ) (آنندراج ).
او چار به کارمن چو درکرد
چاروچدر از کسی نخواهم .
|| علاج . (برهان ) (آنندراج ).