26 فرهنگ

پیهن

لغت‌نامه دهخدا

پیهن . [ هََ ] (اِ) جانوری که بر پشت وی سیخهاست . خارپشت . بیهن . خارپشت بزرگ تیرانداز. اُسغر. رجوع به بیهن شود.