پیلستگین
لغتنامه دهخدا
پیلستگین . [ ل َ ت َ ] (ص نسبی ) منسوب به پیلسته . عاجین . چیز ساخته از پیلسته و عاج . (فرهنگ نظام ) :
یکی پیلستگین منبر مجره
زده گردش نُقَط در آب روین .
مزن پیلستگین دو دست بر روی
مکن از ماه تابان عنبرین موی .
بت پیلستگین و گور سیمین
نگار قندهار و فتنه ٔ چین .
یکی پیلستگین منبر مجره
زده گردش نُقَط در آب روین .
مزن پیلستگین دو دست بر روی
مکن از ماه تابان عنبرین موی .
بت پیلستگین و گور سیمین
نگار قندهار و فتنه ٔ چین .