پیل نشین

پیل نشین . [ ن ِ ] (نف مرکب ) که بر پیل نشیند. که پیل مرکب دارد. که برنشست وی فیل باشد :
ملک پیل دل پیلتن پیل نشین
بوسعیدبن ابوالقاسم بن ناصردین .

منوچهری .

|| (اِ مرکب ) جای نشستن فیل .