پیشواز آمدن
لغتنامه دهخدا
پیشواز آمدن . [ ش ْ م َ دَ ] (مص مرکب ) پیشواز کردن . استقبال کردن . پیشباز آمدن . پذیره آمدن :
همه مهتران پیشواز آمدند
پر از درد و گرم و گداز آمدند.
چو شه دید در پیشواز آمدش
عروسی چنان دلنواز آمدش .
یک شهر جنگ هر طرف آید به پیشواز
چون ره فتد بکوچه ٔ آن تندخو مرا.
منزل آید پیشواز پیرو مردان حق
گمرهی فرصت نیابد خضر هر جا رهبر است .
همه مهتران پیشواز آمدند
پر از درد و گرم و گداز آمدند.
چو شه دید در پیشواز آمدش
عروسی چنان دلنواز آمدش .
یک شهر جنگ هر طرف آید به پیشواز
چون ره فتد بکوچه ٔ آن تندخو مرا.
منزل آید پیشواز پیرو مردان حق
گمرهی فرصت نیابد خضر هر جا رهبر است .