پژول
لغت‌نامه دهخدا
پژول . [ پ َ ] (اِ) بژول . بجول . پجول . شتالنگ . اشتالنگ . کعب . غاب . قاب . قاپ . چنگاله ٔ کوب . (زمخشری ص 40) :
نه اقعس سرون و نه نقرس دوپای
نه اکفس پژول و نه شُم [ شاید: سم ] ز استر.
چه که بر تخت ناز خسبی خوش
چه که بر گل نهی دو دست و پژول .
|| پستان زنان . پستان نرم . || فندق . بندق . || گلوله ای که طفلان بدان بازی کنند. (برهان قاطع).
نه اقعس سرون و نه نقرس دوپای
نه اکفس پژول و نه شُم [ شاید: سم ] ز استر.
چه که بر تخت ناز خسبی خوش
چه که بر گل نهی دو دست و پژول .
|| پستان زنان . پستان نرم . || فندق . بندق . || گلوله ای که طفلان بدان بازی کنند. (برهان قاطع).