پولادنعل
لغتنامه دهخدا
پولادنعل . [ ن َ ] (ص مرکب ) که نعل پولادین دارد :
سم بادپایان پولادنعل
بخون دلیران زمین کرده لعل .
ز تاج مرصع بیاقوت و لعل
ز تازی سمندان پولادنعل .
سم بادپایان پولادنعل
بخون دلیران زمین کرده لعل .
ز تاج مرصع بیاقوت و لعل
ز تازی سمندان پولادنعل .