پهن و دراز
لغتنامه دهخدا
پهن و دراز. [ پ َ ن ُ دِ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ) عریض و طویل . باعرض و طول . دارای پهنا و درازا :
یکی خانه دیدند پهن و دراز
برآورده بالای او شست باز.
ابلنداح ؛ پهن و دراز شدن . فراخ شدن جای . (منتهی الارب ).
یکی خانه دیدند پهن و دراز
برآورده بالای او شست باز.
ابلنداح ؛ پهن و دراز شدن . فراخ شدن جای . (منتهی الارب ).