پنجه بند
لغتنامه دهخدا
پنجه بند. [ پ ُ ج َ ب َ ] (اِ مرکب ) (از: پنجه ، پیشانی + بند) پیشانی بند. به زبان ماوراءالنهری .عصابه ای باشد که زنان بر پیشانی بندند :
بپیچد دلم چون ز پنجه بتم
گشاید به رغم دلم پنجه بند.
بپیچد دلم چون ز پنجه بتم
گشاید به رغم دلم پنجه بند.