پرواسیدن
لغتنامه دهخدا
پرواسیدن . [ پ َرْ دَ ] (مص ) برماسیدن . پرماسیدن . لمس کردن . بسودن . بپسودن . هرچه بسازند (بساوند؟): گوید بپرواسیدم . دست سودن . دست کشیدن . دست مالیدن . پساویدن . بپساویدن . مجیدن . بمجیدن . برمجیدن . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). مجش :
تا کجا گوهر است و بشناسم
دست سوی دگر نپرواسم .
ز پرواسیدن آن نازک اندام
شکفت اندر دلم گلهای بادام .
|| ترسیدن . واهمه نمودن . || پرداختن . فراغ یافتن .
تا کجا گوهر است و بشناسم
دست سوی دگر نپرواسم .
ز پرواسیدن آن نازک اندام
شکفت اندر دلم گلهای بادام .
|| ترسیدن . واهمه نمودن . || پرداختن . فراغ یافتن .