پرنیان بر
لغتنامه دهخدا
پرنیان بر. [ پ َ ب َ ] (ص مرکب ) آنکه بری نرم و لطیف دارد :
پری خواندم او را وز آنروی خواندم
که روی پری داشت آن پرنیان بر.
ز ساقیان پریروی پرنیان بر گیر
میئی چنانکه چو جان در بدن بود، در دَن .
پری خواندم او را وز آنروی خواندم
که روی پری داشت آن پرنیان بر.
ز ساقیان پریروی پرنیان بر گیر
میئی چنانکه چو جان در بدن بود، در دَن .