پردوش

پردوش . [ پ َ ] (ق مرکب ) پریشب :
پردوش و پرندوش چسان بود خرابات
گوئید و مترسید اگر مست خرابید.

مولوی .

دوش گدُم ُ پردوش گدُم بازم اگمّت
میره ت ُ دارو بده خوم ایگیرمت .

(به لهجه ٔ بختیاری ).