26 فرهنگ
همهدیکشنریمترادفطیفیآزاد
+

پربو

لغت‌نامه دهخدا

پربو. [ پ ُ ] (ص مرکب ) مُعطر. پرعطر. خوشبوی . و رجوع به پربوی شود.