پاتنگان
لغت‌نامه دهخدا
پاتنگان . [ ت ِ ] (اِ) بادنجان . باذنجان :
ریش چون بوگانا سبلت چون سوهانا
سر بینیش چو بورانی پاتنگانا.
سر و تن چون سر و تن پنگان
از درون چون برون پاتنگان .
و رجوع به بادنجان شود.
ریش چون بوگانا سبلت چون سوهانا
سر بینیش چو بورانی پاتنگانا.
سر و تن چون سر و تن پنگان
از درون چون برون پاتنگان .
و رجوع به بادنجان شود.