وغوغ
لغتنامه دهخدا
وغوغ . [ وَغ ْوَ ] (اِ صوت ) آواز بانگ وزغ . (فرهنگ اسدی ). آواز وزغ یعنی غوک . (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) :
ای دهن بازکرده ابله وار
سخنان گفته همچو وغوغ جغز.
|| آواز سگ . (یادداشت مرحوم دهخدا).
ای دهن بازکرده ابله وار
سخنان گفته همچو وغوغ جغز.
|| آواز سگ . (یادداشت مرحوم دهخدا).