وار

وار. (اِ) رسم و عادت . (برهان ) (جهانگیری ) :
فرخ آنکس که وار خود بشناخت
کار خود را به وار خود پرداخت .

جامی (از جهانگیری ).

|| طرز و روش . (غیاث ). || نوبت . (جهانگیری ) (آنندراج ). زمان . دور. واره :
وار آذر گذشت و شعله ٔ آن
شعله ٔ لاله را زمان آمد.

رودکی .

و رجوع به واره شود. || دستور. (غیاث ). || مهر و محبت . (برهان ).